Ongeneeslijk ziek zijn – het is een onderwerp dat niemand graag bespreekt. Helaas kunnen we er allemaal mee te maken krijgen. Het zet je leven compleet op zijn kop en dwingt je om je aan te passen aan een nieuwe realiteit. Maar laten we even eerlijk zijn: als je toch moet gaan… Waarom zou je dan niet proberen om het op een luchtige toon en met een vleugje humor te benaderen?
Stel je voor dat het leven als een achtbaanrit is. Sommige mensen zijn gezegend met een lange, rustige rit zonder ups en downs, terwijl anderen te maken krijgen met een kronkelend, angstaanjagend parcours vol loopings en scherpe bochten. Voor wie geconfronteerd wordt met een ongeneeslijke ziekte, neemt de rit een plotselinge, angstaanjagende wending naar het onbekende.
In het begin kan de ervaring eng en overweldigend zijn, met een gevoel van verlies van grip op je eigen lichaam. Maar als je omhoog zweeft, zul je snel ontdekken dat je niet alleen bent op deze reis. Er zijn anderen die in dezelfde situatie zitten en er zijn mensen om je te helpen in tijden van nood. Of het nu je familie, vrienden, vrijwilligers, artsen of verpleegkundigen zijn… Ze spelen allemaal een cruciale rol in je reis.
Net als in een achtbaanrit zijn er momenten waarop je een dieptepunt bereikt. Het kan voelen alsof je de bodem hebt bereikt en niet verder kunt gaan. Maar net als in de achtbaan gaat het leven verder. Je gaat weer omhoog, en soms zelfs sneller dan je denkt. En dan komen er weer nieuwe uitdagingen: nieuwe momenten van angst en onzekerheid, maar ook momenten van vreugde en geluk.
Het doormaken van een ongeneeslijke ziekte brengt enorme uitdagingen met zich mee, waaronder de noodzaak om elk moment te koesteren, zowel de onzekere als de mooie. Vooral als de medicijnen en behandelingen hun tol eisen, is het van vitaal belang om een frisse blik te behouden. Hou in gedachten dat er nog tijd is om samen met onze dierbaren van de geneugten van het leven te genieten, nieuwe herinneringen te maken en voldoening uit het leven te halen.
Tijdens je reis in de achtbaan zul je diverse mensen ontmoeten. Sommigen zullen je steun en begeleiding bieden, terwijl anderen je zullen amuseren of motiveren. Zelfs als je je alleen voelt, kun je er zeker van zijn dat er altijd mensen zijn die echt om je geven (en bereid zijn te helpen).
Dus… Als je ongeneeslijk ziek bent, denk aan die achtbaanrit. De ups en downs van het leven kunnen namelijk ontmoedigend zijn. Ondanks deze uitdagingen mag je niet vergeten dat er in de chaos nog genoeg momenten zijn die het koesteren waard zijn. Vertrouw op de steun van je omgeving. Probeer te blijven genieten van de rit, hoe hobbelig en onvoorspelbaar die ook mag zijn.
Vooraf weten we niet welke achtbaanrit we krijgen, maar we kunnen wel kiezen hoe we erop reageren. Dus probeer, hoe moeilijk het ook kan zijn, te genieten van de momenten die je nog wél hebt. Koester momenten met je geliefden en de activiteiten die vreugde brengen.
Wil je laten weten wat jou helpt om te gaan met ongeneeslijk ziek zijn?
Laat dan een reactie achter 😘
0 reacties